ფიზიკური ვარჯიშით მიღებული სარგებლის გადაჭარბება რთულია. ვარჯიშის ყველაზე მარტივი და ხელმისაწვდომი ფორმა კი ფეხით სიარული და სეირნობაა. ფიზიკური ვარჯიში, გარდა იმისა, რომ გვეხმარება ჯანმრთელობის შენარჩუნებაში და უკეთესი ფიზიკური ფორმის მიღწევაში, ასევე ხელს გვიწყობს ფსიქოაქტიურ ნივთიერებებზე დამოკიდებულების არიდებაში, ხოლო თუ დამოკიდებულება ჩამოყალიბებულია, მის მართვასა და დაძლევაში.
ფსიქოაქტიური ნივთიერებების (ნიკოტინი, ალკოჰოლი, ამფეტამინები, ოპიატები, კანაბინოიდები, სედაციური/საძილე საშუალებები და სხვა) მოხმარების აშლილობის Substance Use Disorder (SUD) მქონე პაციენტებში გვხვდება ისეთი მძიმე შედეგები, როგორიცაა სუნთქვის უკმარისობა, სისხლძარღვთა დაავადებები, ღვიძლის დაზიანება, ფსიქიკური აშლილობებები, ონკოლოგიური დაავადებები. ფიზიკური ვარჯიში გვეხმარება თავიდან ავირიდოთ მძიმე დაავადებების რისკები და ხელი შევუწყოთ ისეთ გაუმჯობესებას, რომელიც ყოველდღიურ ცხოვრებაში უკეთ ფუნქციონირების შესაძლებლობას მოგვცემს, თუნდაც, მიღებული ზიანის მიუხედავად.
ფეხით რეგულარული სიარული, დღეში 40-90 წუთის განმავლობაში, აუმჯობესებს კუნთების ტონუსს, საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის სიძლიერეს, ამარაგებს ჟანგბადით ორგანიზმის ყველა ქსოვილსა და ორგანოს, ამცირებს სტრესს, აუმჯობესებს სისხლის მიმოქცევას, ხელს უწყობს მშვიდ ძილს და კარგ გუნებაგანწყობილებას. ყოველივე აღნიშნული გვეხმარება ზედმეტად არ მივმართოთ სედაციურ თუ მასტიმულირებელ ფსიქოაქტიურ საშუალებებს, ზოგ შემთხვევაში სულაც, შევწყვიტოთ მათი მიღება სამედიცინო საჭიროების გარეშე.
გამოყენებული ლიტერატურა:
Managing Substance Use Disorder through a Walking/Running Training Program
Chia-Liang Dai, Ching-Chen, George B Rishardson, Howard R. D> Gordon
Substances Abuse 2020 doi: 10.1177/1178221820936681
